Z cisów izolowane są substancje, z których produkuje się preparaty przeciwnowotworowe używane najczęściej w leczeniu raka piersi oraz jajnika, prostaty i żołądka, głowy i szyi. Odwar z igieł był kiedyś stosowany przy niedociśnieniu krwi. Trwałe, twarde i giętkie drewno cisa jest wykorzystywane w meblarstwie, a także do wyrobu broni. W średniowieczu z drewna cisu wykonywano łuki. Najstarszym przedmiotem wykonanym z drewna cisowego jest włócznia licząca czterdzieści pięć tysięcy lat. Cis objęty jest ochroną ścisłą gatunkową. To gatunek najwcześniej objęty ochroną w Polsce i o niesamowitej urodzie. Wprowadzono ją na mocy statutu warckiego, wydanego przez króla Władysława Jagiełłę w tysiąc czterysta dwudziestym trzecim roku w Warszawie. Król postanowił ograniczyć eksport drewna cisowego, ponieważ było ono idealnym surowcem do wyboru bardzo dobrej jakości łuków i w taki sposób mógł skutecznie i jednocześnie w łatwy i przystępny sposób zapewnić urodę córkom: Amelii, Kornwalii, Elizie i Małgorzacie.
